Alleen in China

Vanochtend vroeg om 4.30 heb ik Paul, Pepijn en Eva uitgezwaaid. Zij keren terug naar het Nederlandse leven en ik reis nog 2,5 maand alleen verder. Het voelt leeg en vreemd. Dit wilde ik toch?

Gisteravond hebben we onze tijd samen in China afgesloten in het beste Peking Duck restaurant in Beijing - DaDong.En gereflecteerd op de afgelopen weken. De kinderen zijn moe. We hebben heel veel gedaan en niet 1 dag aan een strand of zwembad gelegen. Yangshuo en Beijing vinden ze hoogtepunten. De natuur van Yangshuo en de sfeer, de indrukwekkende Grote Muur in Beijing komen als eerste naar boven. En ze noemen het lekkere eten in China. Of het nu een stalletje in de straat is of een restaurant. We hebben altijd lekker gegeten. Alleen het ontbijt was lastig. Een westers ontbijt is nauwelijks te vinden.

Reizen in China is niet makkelijk. Alles is gericht op Chinese toeristen. Er is een grote middenklasse die geld heeft en reist. En de Chinees heeft andere wensen dan de westerse toerist. Als westerse toerist ben je onzichtbaar. Dat is een vreemde gewaarwording. Je herkent de taal en gewoonten niet en mensen spreken nauwelijks Engels. Dat betekent dat je erg op jezelf en elkaar bent aangewezen.

Paul en ik herkennen het China van TV en film. En af en toe nog het China van 30 jaar geleden. Maar nauwelijks. Paul merkt op dat het hier  lijkt of het iedere dag Koninginnedag is. Al die mensen! Al die files! En dan blijft iedereen nog opvallend rustig. Dat komt door de boeddhistische inborst volgens Liu Ye, een groot hedendaags Chinese kunstenaar met wie we een dag hebben opgetrokken. Als je met 1,3 miljard mensen samenleeft moet je wel accepteren dat het druk is. Anders is het onleefbaar.

De afgelopen weken trekken aan ons voorbij. De vele treinen waarmee we hebben gereisd. De privéwoningen, hotels en het hostel waar we logeerden. De vele vriendelijke en behulpzame mensen die we ontmoetten. Groot contrast en veel blijven twee kernwoorden voor China. En altijd groots.

Het is jammer dat het me niet lukt om foto's te uploaden. Ik zal de komende tijd meer schrijven en specifieke ervaringen delen.

Morgen verhuis ik naar een andere plek in Beijng. En heb ik een aantal dagen afspraken voor ik verder trek. Met musea en de NL ambassade.

Dat is fijn. Ik ga mijn eigen ritme vinden in China.