Schoenen

Ik heb zorgvuldig moeten pakken omdat ik deze maanden ook zakelijke afspraken heb en representatief voor de dag moet kunnen komen. Zo heb ik een paar nette schoenen in de koffer. Zwarte pumps. Altijd goed. Een wat ouder paar waar ik goed op kan lopen.

Op een volle dag met afspraken bleef ik, op weg naar de eerste afspraak, met mijn hak tussen twee stenen hangen en hoorde ik 'krak'. Gelukkig heb ik wel altijd een paar makkelijke schoenen bij me voor het lopen van afstanden. Eerst dacht ik dat het nog wel ging op de pumps, als ik mijn gewicht maar op de andere voet zou zetten. Na mijn gestuntel een uur aan te hebben gekeken gaf Edward drie keer aan 'dat dit toch wel een goede plek was op mijn schoenen te wisselen'. Ik besloot die dag noodgedwongen verder te lopen op zilverkleurige Birckenstocks onder mijn mooie jurk. Geen gezicht.

Omdat ik de volgende dag door zou reizen naar Hohhot en direct weer afspraken zou hebben, wilde ik nog proberen nieuwe schoenen te kopen. De 'Uber' chauffeur die ons oppikte bij de laatste afspraak wist wel een Shoppingmall waar we schoenenwinkels zouden vinden.

Na een uur file arriveerden we bij de Shoppingmall. Edward stond erop mee te gaan, hoe ik ook aandrong dat dat niet nodig was.

Voor de mall stond een prullebak. Ik kieperde mijn kapotte pumps in de bak. Waarom nog langer meesjouwen? Edward viste ze direct uit de bak en zette ze naast de prullebak. 'Niet weggooien', zei hij. Er zijn mensen die ze misschien goed kunnen gebruiken. En nog kunnen repareren.

Het idee van 'even schoenen kopen' bleek al snel te optimistisch. In Mall 1 waren nauwelijks schoenenzaken en de schoenen die in aanmerking kwamen waren te klein. Muv van een paar goedkope flatjes.

We werden doorverwezen naar Mall 2. Daar waren wel veel schoenenzaken. Edward snapte wat ik zocht en kwam ook steeds met schoenen aan. Not to shiny? Not simple enough? Maar het grootste probleem was de maat. In geen enkele zaak hadden ze maat 40. Ik vond acceptabele schoenen maar te klein. We werden naar Mall 3 verwezen. De winkel had nog een filiaal waar ze wel maat 40 verkochten.

Het was inmiddels donker. we waren moe en besloten toch nog naar Mall 3 te lopen. Toen we naar binnen liepen dacht ik al dat dit ook niet zou werken. Alleen maar Haute Couture. Zelden had ik zo'n luxe shopping Mall gezien. Maar er waren  nauwelijks bezoekers. De schoenen vielen geheel buiten budget. En het filiaal van de winkel waarnaar we op zoek waren was wegens verbouwing gesloten.

Lieve Edward bleef naar nieuwe oplossingen zoeken en stelde een volgende Mall voor. Hij vond dat ik comfortabele schoenen moest hebben. Hoe aardig! Ik gaf aan dat ik er op stond dat hij nu naar zijn vriend zou gaan met wie hij al een uur eerder had afgesproken en dat ik de goedkope flatjes zou halen. Hij ging akkoord op voorwaarde dat hij me nog zou begeleiden bij het oversteken van de enorm drukken hectische straat.

Op weg naar de Zara, waar ik de zwarte flatjes kocht, kwam ik weer lang de prullebak. Mijn pumps waren verdwenen.